Op zondag 15 februari jl. hebben wij, Kraakgroep de Pijp i.s.m. Werkgroep Wonen de Pijp, zes woningen in de beruchte Bakkerblokken aan de Henrick de Keyserstraat gekraakt. Deze kraakactie is een reactie op de manier waarop door zowel eigenaar G.W.Bakker als de gemeente met de rechten en de woningen van huurders wordt omgegaan. De huurders die nog in de panden wonen, worden van alle kanten onder druk gezet en in hun woongenot aangetast. Op die manier probeert Bakker de huurders uit de woningen te krijgen om op termijn flinke winsten te kunnen behalen.
De panden zijn enkele jaren geleden door Bakker aangekocht. Ruim twee jaar geleden is de Dienst Wonen begonnen om voor de leegkomende woningen in dit blok vergunningen voor tijdelijke verhuur af te geven. Het Stadsdeel Oud Zuid heeft een adviserende rol in dit geheel. Wij zijn van mening dat het stadsdeel hier een grote fout begaat. Het stadsdeel was er op het moment van afgifte van op de hoogte dat Bakkers plannen niet concreet waren en dat de bewoners van de betreffende panden grote bezwaren hadden tegen de plannen van Bakker. De tijdelijke huurders hebben niet het recht om bezwaren in te dienen tegen de plannen of op enige andere wijze te protesteren tegen de lopende gang van zaken. Hoe minder rechtmatige huurders hoe beter voor Bakker. Door de afgifte van vergunningen voor tijdelijke verhuur mogelijk te maken werkt het stadsdeel mee aan gedwongen uitplaatsing van de resterende huurders. Bakker levert een uitputtingsslag met de huurders en het stadsdeel helpt hem hierbij.
Omdat de bouw- en renovatieplannen voor het blok nog te vaag zijn en de uitvoering hiervan te onzeker, weigert de Dienst Wonen om de tijdelijke verhuurvergunningen te verlengen. De woningen komen nu leeg te staan en daarom hebben wij er een aantal van gekraakt. De huurders die er nu nog zitten wensen blijkbaar niet te vertrekken of mee te werken aan Bakkers plannen. Bakker kan zijn plannen dus niet meer uitvoeren en het project staat steeds meer op losse schroeven. Het verlengen van de vergunningen voor de tijdelijke verhuur, is hierdoor in strijd zijn met de regels. Voorwaarden voor een vergunningen is, dat het aannemelijk moet zijn, dat binnen afzienbare tijd begonnen kan worden met bouwen. Dat is hier niet meer het geval.
Bovendien kan Bakker van de tijdelijke huurders 80% van de maximaal redelijke huur vragen. Zoals u wellicht weet is die recent flink verhoogd, terwijl voor de zittende huurder de huur vanwege de onderhoudsgebreken is verlaagd. Alleen al het uitplaatsen van de huurders is winstgevend.
Al vaker hebben wij bij het stadsdeel er op aangedrongen, geen splitsingsvergunningen meer af te geven. Van alle kanten komen er signalen dat het voorgenomen beleid om een groot deel van de sociale huurwoningvoorraad te verkopen niet slaagt. De woningprijs ligt te hoog en de economische omstandigheden doet veel mensen besluiten af te wachten met kopen tot de financiële situatie verbetert is. In de woningen die wachten op een koper, wordt meestal een tijdelijke huurder of kraakwacht geplaatst. Omdat de Dienst Wonen geen informatie verstrekt over tijdelijke verhuur vergunningen, is er geen duidelijkheid over de grote van dit probleem. Ondertussen ontstaat er een schaduw woningverdeling waar geen zicht op is. De tijdelijke bewoners kunnen geen huurrechten opbouwen of een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de wijk. Met tijdelijke verhuur wordt leegstand verhuld en wordt misbruik gemaakt van de slachtoffers van de woningnood.
Speculanten als Bakker vervangen op de korte termijn huurders door rechteloze kraakwachten en op de lange termijn door een veel kleiner aantal kopers. Hierdoor wordt zowel op de korte als op de lange termijn de woningnood vergroot. De gemeente maakt dit mogelijk, het is de verantwoordelijkheid van de politiek.
Wij eisen van het stadsdeel:
– Zich te houden aan de belofte om niet mee te werken aan gedwongen uitplaatsing;
– De Dienst Wonen te adviseren om de vergunningen voor tijdelijke verhuur in te trekken zodat de kraakwachten huurders worden;
– G.W. Bakker onder druk te zetten zijn panden op te knappen.
Daarbuiten zou het stadsdeel moeten stoppen met het splitsingsbeleid. De vrees van de huurderorganisaties was terecht. Het huidige splitsingsbeleid draag rechtstreeks bij aan afname van de woningvoorraad, zowel op de korte als op de lange termijn. Huurders worden op onaanvaardbare wijze onder druk gezet om te verhuizen, panden waarvoor geen splitsing in het vooruitzicht ligt worden niet meer onderhouden en een handje vol speculanten gaat er met het geld vandoor.
Het stadsdeel zou op moeten komen voor de belangen van haar bewoners en het aan haar
opgelegde beleid moeten aanvechten.
Door de officier van justitie is ondertussen besloten dat de door ons gekraakte woningen op grond van het strafrecht ontruimd mogen worden. De woningen zouden nog geen jaar leeg staan, een voorwaarde in het kraak-recht. Formeel klopt dat, de woningen staan nog geen heel jaar leeg. Maar daar gaat het ook niet om. De woningen waren leeg en na een ontruiming blijven ze leeg want Bakker gaat ze niet verhuren.
De panden zijn gekraakt uit protest tegen het beleid van Bakker en uit protest tegen de te verwachten jarenlange leegstand in de toekomst. Het was nooit de bedoeling van de leegstandswet geweest om een eigenaar het recht op een jaar leegstand te geven. Bakker al helemaal niet.
Als er inderdaad ontruimd zou worden om het jaar legale leegstand vol te maken, heeft geen enkele partij hier baat bij. Over een aantal maanden zouden de panden herkraakt worden en er is nog steeds geen oplossing van het werkelijke probleem. De Officier van Justitie kan de zaak seponeren als dit in het algemene belang is. Het stadsdeel kan er bij de Burgemeester erop aandringen om niet tot ontruiming over te gaan en tegelijkertijd druk op Bakker uitoefenen om de woningen weer normaal te gaan verhuren. Dat is wat wij willen bereiken, dat is wat de bewoners willen bereiken, dat is wat wij u vragen.
Kraakgroep de Pijp
Werkgroep Wonen de Pijp